SAKA MI BU ?

Çok kullandığım cümleler sıralamasında ilk 4 te falan herhalde. Şaka olmasını istediğim çok şey var aslında. Abuklukta tavan yapan beni benden alan saçma istekler sorunlar offllarr.

Şaka olsun yaa en azından bazıları öyle olsun. Hayatta herşey beklenen gibi olmaz planında programında yürümez bunu anlıyorum. Ama en azından standart sapması olsa. 

Bazen  çok ezik hissettiriliyorum. Ezik olmadığımı bile bile içime işlettiriliyor!  Allahım gülesim geliyor :)

Bunu kime anlatsam "sen miiii ezik miiii mümkün değil" der. Üfff ne bileyim işte bugün modum düşük,
hayat çok sıkıcı

Kendimle Gurur Duyuyorum

Alaahım yaa... Ne iyi etmişim de bu blogu açmışım. Eskisi kadar sık yazamasam da ara ara en vefalı dostum olup benle dertleşmesine bayılıyorum. Az önce yine eski defterleri karıştırdım. Çookktan unuttuğum bazı anıları okumak acayip keyif verdi. Blog yazmayı akıl ettiğim için kendimle gurur duydum.
Bu da nerden çıktıysa bu aralar herkes bana " ego patlaması yaşıyorsun kendinle gurur duymadığın bir an var mı "falan diyor. neyse onlar diye dursun ben azcık daha kendimi seveyim.

Ne Büyük Acılar Bunlar

Çok derdim var. Acayip fışkıran saatlerce sürebilecek dertleşme isteğim var. Bunları 4 grupta topladım.  Bir tanesinin trend kat sayısı bu aralar düşük, diğer 2 sinin yüksek 4. ise diğer grubu.Yoksa ben mi herşeye kıl olmaya başladım. Galiba içimi sıkan şeylerden dolayı herşeye sarıyorum, çığlık atma isteği duyuyorum. Söyleyemediklerim sinir ettikçe başka şeylerde sinir etmeye başlıyor falan. Eskiden insanların fütursuzca konuşmalarını patavatsızlıktan sanırdım. Dün anladım ki kaybedecek bişeyinin olmaması-bir şeyi kaybetmekten korkmama duygusu buna neden oluyor. yani biri size lam lum öyle böyle konuşuyorsa canınız ciğeriniz bile olsa sizi pek de sallamıyor, kızıp küsmenizi, alınmanızı, kırılmanızı umursamıyor demektir.

Bir de şunu tespit ettim ki. Birine bana kırgınmısın kızgınmısın bir sorun mu demenize rağmen size sorunu anlatmayıp sorunlu davranışına devam ediyorsa o insanın derdi herneyse yüzünüze söylemeye cesareti yoktur. Aslında bunun fesatlıktan böyle yapıldığını düşünüyorum. Sorunun çözülmemesinin kendisine faydasının olacağını düşünüyordur bence. Ama konuşursa olayın büyüyeceğinden korkabilir-ki bu durumda da farklı bir seçenek bulup işleri yoluna koyması gerekir. Bunu yapmıyorsa yine fesattır. 

Hayatta kafaya takmaya değecek çok az şey var. Tadını çıkarmak gereken biiirrr sürü şey var.

Bence benim yapmam gereken beni sıkanları bir kenara süpürüp güzel şeylere yer açmak.

(Bu cümle beni çok rahatlattı.)

Ve evimde de aynısını yapmalıyım. Bu haftayı eski eşya süpürme haftası ilan ediyorum.

hadi hayırlısı...

Ayyy sıkıntıdan temizlik yapan ev kadınlarına döndüm :(

'DEN SONRA

Hayatımızdan bir Birsen geçti. İnanmadığımız bir sürü şeyi bize ispat ederek. Görmediğimiz görmek istemediğimiz bir sürü iz bırakarak.
Bir insanın bu kadar mı dokunuşu olurmuş. O dokunuşlar bu kadar mı farkedilmezmiş. O gittiğinden beri ölümü düşünüyorum. Apansız gelebileceğini, beni ya da bir sevdiğimi hiç sormadan izinsizce çaresizce alacağını, hayatın anlamı diye bişey olduğunu ve bunun doğru yere konması gerektiğini.
Kafam çok karışık hüzünlü ve dolu.
Oğlumu düşünüyorum hep...
Sonra kızları için ağlayan aileyi .
Allah korusun diyorum.
İçlerinde keşke diyecekleri birşey olmaması ne kadar güzel diyorum.



Oğlum işe gitmemi istemiyor. Aslında babasınında işe gitmesini istemiyor.
Geleceğimiz için diyorum, hepimiz için iyi olacak diyorum...
Bazı keşkelerin telafisi yok! Korkuyorum.

Zaman çok kötü, insanlardan da korkuyorum.

Sen korkmayı ne zaman öğrendin bilmiyorum.
Ama ben sen doğduğundan beri korkmanın ne demek olduğunu öğrendim.

Negatifim Negatifsin Negatif

Etrafımda beni kötü enerjisiyle didikleyen insanlar topluluğunun olduğundan şüpheleniyorum.Parça parçalar, değişik konumlardalar. Eğer bir şüphe hastası değilsem, ya da ben negatif elektrik üreten biri değilsem kötü kalpli insanlar biriktiriyorum demektir. Bu insanları biriktirmek benim elimde mi bilmem ama bir kısmıyla istesem de istemesem de yaşamak zorundayım. Aslında hep inandığım şey insanlara bu tavizi verip vermemenin insanın kendi elinde olduğudur. Derler ya biri seni bir defa üzerse bu onun suçudur. İkinci defa üzerse senin!!!
Bunu düşünmek bana iyi geldi!
Demek ki bir kalkan geliştirmeliyim ya da buna benzer bişey. Sonuçta istediğim şey belli. Bunu neden yaptıklarıyla neden yapmak istedikleriyle ilgilenmelimiyim bilmiyorum. Bir sebebi olması beni üzmelerini gerektirir mi? Geçerli sebep diye bir şey olabilir mi?

Bu konuyu editlenmek üzere bırakıyorum...