Güneşi Gördüm

Dışarıda güneş varken evde oturmak çok sıkıcı. Her ne kadar soğuk olduğunu bilsem de güneşi özledim. Günlerdir karla buzla uğraşıp duruyoruz. Sabah uyanınca - işe nasıl gidicem şimdi... Akşam mesai bitimi -eve nasıl gidicem şimdi... Hava bu kadar soğuk olunca başka bir şey yapma ihtimalimiz de olmuyor zaten. Şu dışarda fırıl fırıl dönen insanlar bunu nasıl yapıyor anlamıyorum. Onlar trafik derdiyle falan boğuşmuyorlar mı? Ya da yerler cam gibi araba kayarsa diye korkmuyorlar mı? Hoş insanlar benim gibi korkak ta değiller. Ben küçük bi kaza yaptık diye yolda yürümeye korkar oldum. Yaşlanıyor muyum neyim? Gittikçe canı kıymetli biri oluyorum. Gerçi düşününce ben çocukken de böyle şeylere pek meraklı değildim. Kardan adam falan yaptığımı hatırlamıyorum. Daha sık bloglama kararı aldım. Daha çok paylaşacak şeylerim olacak.