Çarşamba, Mayıs 25, 2016

'DEN SONRA

zaman: 5/25/2016 0 yorum
Hayatımızdan bir Birsen geçti. İnanmadığımız bir sürü şeyi bize ispat ederek. Görmediğimiz görmek istemediğimiz bir sürü iz bırakarak.
Bir insanın bu kadar mı dokunuşu olurmuş. O dokunuşlar bu kadar mı farkedilmezmiş. O gittiğinden beri ölümü düşünüyorum. Apansız gelebileceğini, beni ya da bir sevdiğimi hiç sormadan izinsizce çaresizce alacağını, hayatın anlamı diye bişey olduğunu ve bunun doğru yere konması gerektiğini.
Kafam çok karışık hüzünlü ve dolu.
Oğlumu düşünüyorum hep...
Sonra kızları için ağlayan aileyi .
Allah korusun diyorum.
İçlerinde keşke diyecekleri birşey olmaması ne kadar güzel diyorum.



Oğlum işe gitmemi istemiyor. Aslında babasınında işe gitmesini istemiyor.
Geleceğimiz için diyorum, hepimiz için iyi olacak diyorum...
Bazı keşkelerin telafisi yok! Korkuyorum.

Zaman çok kötü, insanlardan da korkuyorum.

Sen korkmayı ne zaman öğrendin bilmiyorum.
Ama ben sen doğduğundan beri korkmanın ne demek olduğunu öğrendim.

 

Hep-Yek Template by Ipietoon Blogger Template | Gift Idea