Önce nerden aklıma geldi bilmem ama kendi başına olmanın en güzel yanını bir kez daha keşfettim.
Ne yaparsan yap " Ben Yaptııımmmm" diyorsun büyük bi zevkle ve özgüvenle.
Kim ne derse desin beğendiysen sorun yoktur.
Arkadaşım bi söz söyledi bana:
Nezaket ve romantizm karşındakini küçük görme sanatıdır...
Düşündümde nazik olmak sadece karşındakiyle arana mesafe koymaya yarıyor.Kaynaşınca naber lann oluyorsun.
Nezaket hakgetire :)
Geçenlerde yaptığım bi telefon konuşmasını getirdi aklıma.
Müşteriyi arıyorum ben seyyah falan diyorum.
Müşterim gayet ciddi evet buyrun nasıl yardımcı olabilirim havalarında.
Sonra tanımadın galiba ben şu seyyahım diyorum.
Oooo seyyah abla diye gevşiyor su koyveriyor :)
Ama ses tonu hala kulaklarımda, hatırladıkça gülüyorum.
Sonra sohbet ettiğim arkadaşımdan bir alıntı geliyor.Can Yücel'den:
Birini çok sevmeyeceksin.Çünkü o hep daha az sever.Birine bağlanmayacaksın, gidince canın yanmayacak...
Yapabilene helal olsun.
Can Yücel demişken bişey daha söyledi.
Birisi Nazım Hikmet için " O kartpostal şairi " demiş.
Can Yücel altta kalır mı?
"Kart sensin postalda anana girsin" diye cevaplamış :) çok güldüm buna.
Sonra çok özel bi laf daha geliyo arkadaşımdan.
" Dertli adam mert olur, yenilmezmiş "diyor.
Ne kadar haklı.
Gün görmüş insan mı demeli, dert çekmiş insan mı demeli herneyse işte.
Ufak geliyo herşey adam aşmış oluyo bunları, tınlamıyo :)
Hani derler ya Beni öldürmeyen acı güçlendirir olay bu işte.
Yada deniz olmalı insan ufak damlalardan etkilenmemeli...
Olmak yada olmamak gibi bişey...
Siz anladınız onu ben fazla kasmadan kesiyorum :)
