Cuma, Mayıs 27, 2011

Bir Fikirle Başlayıp Dedikoduyla Biten Yazı!

zaman: 5/27/2011
Dün kendime çok kızdım.
Bunu nasıl daha önce düşünemedim diye acayip sinir oldum.
Şimdi şöyle:
Bir defterim olacak, salonumda duracak.
Misafirlerimle paylaştığım özel anları bir de onların dilinden cümlelerle biriktirmiş olacağım.
Ve hatta belki de aralarda birer ikişer de fotograf karesi olacak.
Belki o güne özel bir nesne. Ne bileyim işte.
Zevkle ağırladığım misafirlerimden birer cümlecik anı notu biriktirmek isterdim.
(Uzayda bir gezegen bulamamış olabilirim ama bu fikir benim için önemli ve unutulmamalı gerçekleştirilmeli.) Acaba birileri şımarıklık edip defterime saygısızlık eder mi? Bak şimdi içime kurt düştü.
Çünkü bi keresinde şöyle bişey olmuştu.
Eşim arkadaşlarına yemek daveti vermek istedi. 10-12 kişilik bir grup olarak toplandık. Ve bu grup güya en sevdiklerimizden, daha doğrusu en iyi anlaştıklarımızdandı. Büyük uğraşlar verip çok güzel bir sofra hazırladım. Öyle özenmiştim ki sofrada yok yoktu ve herkeste bayıldı. Neyse yedik içtik çok eğlenceli bir gece geçirdik. Arkadaşlarımızın bazılarını da, evlerine gitmek için çok geç kaldıklarından evimizde ağırladık. Gece yattık sabah oldu. Misafirlerimizden bayan olanı bir türlü uyandıramıyoruz. Kalk hadi bak kahvaltı hazırlıyoruz iki sohbet ederiz falan diyoruz, yok kız kalkmıyo. Ben bir taraftan kahvaltı hazırlıyorum bir taraftan gece evi yeterince toplamadığımız için ortalığı toparlıyorum. Kızdan ses seda yok. Neyse herkes kalktı yatağını topladı kahvaltı hazırlandı saat öğleye yaklaştı. Ben yine misafir ağırlama telaşıyla özeniyorum börek falan yapıyorum. Son bir kez daha misafirimizi uyarayım dedim. Gittim kahvaltı hazır biz başlıyoruz sende gel hadi dedim. Masadaki son eksikleri ve böreği almak için mutfağa geçtim. Bu arada bizim kız içeri geçmiş sofraya bakmış ve tekrar odasına gidip yatmış. Bişey mi oldu diye merak edip tekrar odasına gittiğimde bana sofra daha hazır değil niye beni uyandırıyorsunuz ki dedi ve kıçını dönüp yattı. Ne kadar bozulduğumu anlatamam. Aradan aylar geçti hala misafir davet ederken o an aklıma geliyor ve inşallah bunlar da beni üzmez diye dua etmeye başlıyorum.

2 yorum:

ayci dedi ki...

seyyah dert ettigin şeye bak, sen onu bana gönder laf çakmakta birebirim - cünkü eşimin demesiyle, sen laf caktıgını bile farkında değilsin!!!

mesela şöyle şöyle dedin ya, ben ona bozulmuştum diye insanlar cıkıyor karsıma - şaşırıyorum...

o yüzden söyle o miafirine, ona acık bir kapım ama yatamayacagı bir odası var :D

bence fikir güzel ;) yapmalısın.

Seyyah dedi ki...

Artık içimden o kıza selam vermek bile gelmiyor. Ama bigün tanışırsanız sen benim intikamımı kesin alırsın. İçim ferahladı şimdi :)

Yorum Gönder

Dök İçini Rahatla Ayol...

 

Hep-Yek Template by Ipietoon Blogger Template | Gift Idea