Pazar, Ekim 04, 2009

Profil sorunu

zaman: 10/04/2009
   Blogu açtığımdan beri ya bi köşesine profil yazsam kendimle ilgili bişeyler döktürsem derim ama hala bişey bulamadım.Özelliklerimi durmadan didikliyorum.
   Ben kolay kolay kimseye acımam yada  yazııkk denilen kimseye acımam.Mesela annem anlatıyo  bu çocuk var yaaa küçükmüş mutfağa girmiş bilmem ne almış üstüne dökmüş. eee diyorum annesi nerdeymiş o ara dantel örüyomuş diyo.Ben çıldırıyorum.Sehpalar üşüyornuydu el kadar bebeği varken b.k mu vardıda dantel örüyordu diyorum.Acıyamıyorum.Yeğenin çok hasta diyo annem hiçte üzülmüyosun ruhsuzsun kalpsizsin dırdırdır vırvırvır.Ben size dedim diyorum çocuk ağladı diye dondurma yedirilmez.Önce ağlar sonra susar adı üstünde çocuk.Yalnız bu aralar bazı evhanımlarına çok acıyorum bakıyorum 2 mısır almış çocuklarına paylaştırmış ama kendisi yemiyo.Belkide canı istememiştir ama ne bileyim o yemiyo diye benim içim çok sızlıyo.Kocası şimdi sigarayı içip içip savuruyordur buda dişi kuşçuluk oynuyo bak şuna yaa diyorum.
   Bi ara bi profilime örgü örüp örüp sökmeyi severim dedim şaka yapıyorum sandılar.Beni bi odaya kapatıp dünyanın ipini verseler 1 ay sonra kapıyı açtıklarında el kadar bişey meydana çıkmış olur.Bu aralar bi atkı örmeye çalışıyorum az önce baktım 3 karış kadar örmüşüm.Sonra baktım modeli beğenene kadar yaptığım denemelerin sökülmeye üşenilmiş kısmı bile ondan uzun :S Yuh yaa....
   Erkek arkadaşıma bakarsan ben öyle hayattan beklentileri hırsları falan olmayan biriyim.(Hani biz evlencez ya) işte bu planları yaparken bana onu al evlenirken bunu isterim diye sıkıştırmıyosun diyo.Arkadaşının biri evlenmişte ev dizerken  Lcd Tv almış falan fıstık.Bendemi bi tuhaflık var diye düşünüyorum.Ama  niye sıkıştırayım ki adamı benim odamda 37 ekran tv var içerde de eşşek kadar bi tv var ama ben 37 ekrandan memnunun çünkü odamda mutluyum.Demekki keramet ekranın boyutunda değilmiş...
   Bi de ben bilinen genel yapımın aksine çok çabuk sinirlenirim ve genellikle de çabuk sakinleşmem.karşımdaki bi laf söyler ve daha dudaklarını kapatmaya fırsat vermeden ben çığlıklar atmaya başlamış olurum.Sonra bağırışım bittiğinde kendime gelmemin tek yolu küfür etmek.Hatta mümkünse küfürlü sözleri olan rock şarkılar dinlesem aynı anda grupça küfür etsek ohooo ben süper olurum :)Çünkü ben bu tür durumlarda kuyruğumu kıstırıp ağlayamıyorum.Genellikle gözlerim çakmak çakmak parlar ve acayip asi olurum.Ama öyle beter olurum ki karşımda biri varsa ne yapacağını şaşırır :)) Acıyamazsın... Teselli edemezsin... Arkanı dönüp gidemezsin :)

Ekçik:ben bu yazıyı yazarken sonra aklıma gelenleri eklerim diye düşünmüştüm.Yazının burdan sonraki kısmı eklentilerimdir.
 Asla sağ çorabımı sol ayağıma giymiyorum.
 Yemek seçmiyorum ama kaşık çatal seçiyorum.
 Kalemime kağıdıma dokunulmasına acayip sinir oluyorum.Odama girilmesinden dahi hoşlanmıyorum.
 
  O değilde blogun bi köşesine "Bu blogun yazarı Türkçeyi güzel kullanamamaktadır ve bunun farkındadır mamafih nasıl düzelteceğini  bilememektedir." yazsam hiç fena olmaz....

0 yorum:

Yorum Gönder

Dök İçini Rahatla Ayol...

 

Hep-Yek Template by Ipietoon Blogger Template | Gift Idea